news-details

قصه خدایگان آلبی سلسته 

 تورج عاطف


جام جهانی 1978 بود که زمزمه هایی از نابغه  هیجده ساله  استثنائی از اردوی آلبی سلسته به گوش می رسید . بازیکنی که می گفتند می تواند بار دیگر جهان فوتبال را با " پله " دیگری آشنا کند . بازی های جام جهانی در آرژانتین شروع شد و پسران سزار منوتی سر مربی خوش تیپ آن روزگار  آرژانتینی ها، با غلبه بر لاله های هلندی برای اولین بار قهرمان جام جهانی شدند . در آن تیم مردان بزرگی چون دانیل پاسارلا، ماریو کمپس، دانیل برتونی، اسوالدو آردیلز و ... اجازه خود نمائی به جوانک ۱۸ ساله آرژانتینی ندادند 
 در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا  بود که برای نخستین بار جهان با نام دیگو آرماندو مارادونا آشنا شود . در بازی افتتاحیه در ورزشگاه نیوکمپ  ( بعد از این بازیها  ورزشگاه خانگی تیم باشگاهی مارادونا شد) تیم بلژیک  توانست با تک گل  اروین فاندنبرگ  قهرمان دوره قبل  مسابقات را با شکست روبرو کند اما حضور مارادونا در ترکیب آرژانتین و حرکات منحصر به فرد او جهان را با این ستاره مشهور آشنا کرد . آرژانتینی ها در آن مسابقات در مرحله  دوم گروهی با دو شکست از برزیل و ایتالیا راهی خانه شدند.
جام جهانی سوم مارادونا یعنی مکزیکو  ۱۹۸۶ جامی بود که مارادونا را خدایگان فوتبال کرد و اوج درخشش او در بازی  یک چهارم نهائی در برابر تیم ملی انگلستان بود که او یک بار با دست و بار دیگر با دریبل زدن نصف تیم ملی انگلستان موفق شد دروازه پیتر شیلتون را فتح کند. در ادامه با برتری در مقابل تیمهای بلژیک و آلمانغربی آن روزگار در جلوی چشمان پر از حسرت  هاوه لانژ برزیلی رئیس وقت فیفا، مارادونا موفق شد آلبی سلسته را به دومین عنوان قهرمان در جام جهانی برساند.
جام جهانی چهارم این نابغه آرژانتینی در کشور ایتالیا بود جایی که مارادونا به همراه ناپولی تا آن تاریخ توانسته بود دو عنوان اسکودتو و یک عنوان جام حذفی و اولین ( تا این لحظه آخرین عنوان در اروپا) را نصیب  آبی ها ناپل بکند . مارادونا  و آرژانتین در این جام توانستند  برزیل دشمن همیشگی آرژانتین  را در مرحله  یک هشتم و ایتالیا را در بندر ناپل در مرحله نیمه نهائی در ضربات پنالتی شکست دهند ولی  ضربه پنالتی آندریانس برمه  در فینال، آرزوهای مارادونا را بر باد داد.
پایان مارادونا در جامهای جهانی تلخ بود و او در جام جهانی ۱۹۹۴ بعلت دوپینگ محروم شد.
مارادونا سالها در دو وجه بهترین بود که اولین آن فوتبال و دومین آن  بی گمان خود تخریبی بوده است . 
 مارادونا درگذشت اما بی شک قصه خدایگان آلبی سلسته هیچگاه فراموش نمی شود. او بی شک شماره ده جاودانه دیگری در جهان فوتبال در کنار پله و.... خواهد بود.

به اشتراک گذاری این مطلب!