news-details

یکبار برای همیشه

امروزحوزه تخصصی فوتبال، شاهد نوسانات عجیب، اما کاملا طبیعی است. عجیب از آن جهت که بالا و پایین شدن حاشیه ها به مراتب بیستر از متن فوتبال به چشم میاید.
و اما طبیعی، به این دلیل که نوسانات حاشیه ای فوتبال در درازای زمان بویژه در جغرافیای مختلف جهان ، برگرفته از فرهنگهای گوناگون ، برای گذار از وضعیت آماتوری به حالت حرفه ای، شاهد این نوسانات، فراخور پذیرش فرهنگی آن جوامع رقم خورده است.
روزی که یکی از پیشکسوتان فوتبال کشور اعلام کرد که باید فوتبال را دراینجا برای چندسال تعطیل کرد، شاید این کلام خیلی جدی به نظر نمی آمد هرچند که بنا ندارم پیشنهاد آن طرح را تایید یا تکذیب کنم
اما به نظرم معنای جانبی آن بیان، حکایت از یک بازنگری در ساختار سازی دوباره فوتبال کشور داشت، چرا که اول باید خراب کرد و بعد بنا کرد.
البته واقفم که خراب کردن آسان و بنا کردن بسیار دشوار است و مستلزم بسیاری از پارامترها مانند؛
تدبیر، بررسی الگوهای موجود، صرف فعل خواستن، تهیه منابع مالی کافی، تامین منابع انسانی و نیروی متخصص، بهره وری از تجارب پیشینیان، تعامل با سازمانهای بالا دستی مرتبط، همکاری و استفاده از دانش سایر کشورها،و صدها مورد مشابه میباشد.
حال بیاییم با خودمان روراست باشیم ، کدامیک از موارد ذکر شده فوق را میتوان در اینجا بنیان نهاد؟ و اصولا چه کسانی باید در این مسیر در قامتِ شاخص های تصمیم ساز، تصمیم گیر، مجری و بهره بردار وارد میدان عمل شوند؟
اولین پرسش در این مسیر که باید پاسخی شفاف و روشن برایش متصور بود، عبارت از دولتی یا خصوصی بودن ، بایستی مبنای فعالیت فوتبال در کشور باشد و چه کسی یا طیفی باید به این سوال پاسخ بدهد؟
آیا علی الظاهر دولتهای روی کار آمده از جناح های سیاسی مختلف اصولا مجاز به اظهار نظر در این رابطه هستند ، یا اینکه جدای از نام اشخاص حقیقی حاکمیتی، مدیران ارشد کشور در این خصوص بعنوان تصمیم ساز نهایی مسئولیت اظهار نظر دراین رابطه را میپذیرند؟
بگذریم از اینکه پاسخ مورد فوق هرچه باشد آیا بطور قطع بایستی ورزش از سیاست جدا باشد یا خیر؟  نگارنده بر این باورم که در حال حاضر بهتر است فوتبال توسط حوزه دولتی و سیاسی اداره شود اما باید به شدت از سیاسی کاری در آن جلوگیری نمود.
بنابراین همانطوریکه از مباحث تقدیمی فوق برمیاید، تغییر ماهیت (فوتبال داری) در این کشور تابعی از متغیرهای ریز و درشت ، پیچیده و بسیار وابسته تر به گزاره های (ناچار برون سپاری شده) خواهد بود.
ضمن اینکه به نظرم، بزرگترین و مهمترین چالش موجود در این تغییر و تحول ، حتما پردازش امور فرهنگی جامعه هدف خواهد بود.
بحث برگزاری مسابقات برابر تقویم مراکز بالاسری بین المللی، رعایت مقررات و ضوابط حضور در ورزشگاهها بلحاظ تساوی جنسیتی، حق پخش، درآمد زایی، تبلیغات، قراردادهای داخلی و خارجی ارکان و عناصر فوتبالی، تعامل در مسابقات فراملی با سایر کشورها و مواردی از این دست، بایسته دارای پاسخ مناسب و لازم الاجرا باشد.
هرچند که تمامی اهل فوتبال در حوزه های مدیریتی، فنی، اجرا و بویژه خیل عظیم هواداران خونگرم و پرشور فوتبال به خوبی با این جریانات آشنا هستند، اما شایسته است برای یکبار و به نوعی برای همیشه، کارگروه هایی در رده های مختلفِ برنامه ریزی با تشکیل نشست های تخصصی، فارغ از دسته بندیهای رنگی و وابستگیهای غیر ورزشی، با حفظ شرایط موجود برای یک دوره کوتاه مدت، برای آیندهِ بلند مدت فوتبال این سرزمین تدبیری بیاندیشند که باز خورد آن در جامعه ی فردای فوتبال ایران باعث افتخار، سربلندی و پیروزی باشد.
در غیر اینصورت فوتبالِ امروز با این رَوَند پرحاشیهِ پشت پرده و روی پرده از الف الف تا ح ک و دهها مورد دیگر که باسرعت درحال طی مسیر است ناچار با سر، سرنگون خواهد شد.

به اشتراک گذاری این مطلب!