news-details

هیس! فقط دکترها و پرستاران حق دارند برقصند!

اختصاصی "نود پرس"

کامران احمدپور


مسوول روابط‌عمومی اداره‌کل پست هرمزگان که در یک فیلم منتشر شده برای کارمندان این اداره می‌رقصد، از سمتش برکنار شده و به هیات‌ تخلفات اداری معرفی می شود!
عبدالله عبدلی، مدیرکل پست هرمزگان، این خبر را داده و گفته" این کلیپ که امروز در فضای مجازی پخش و در ساختمان اداری این اداره‌کل ضبط شده، ناشایست و خارج‌از عرف بوده"  و بابت آن‌ عذرخواسته است!
اول دی هم یک مجری صداوسیما بابت این‌ که مهمان برنامه ویژه‌ شب یلدا در برنامه اوِ از مردم خواسته بود برای هضم خوراکی‌های یلدایی برقصند، عذر خواست.

این اتفاقات در حالی رخ می دهد که طی یکسال اخیر و بعد از شیوع ویروس کرونا بارها و بارها فیلم ها و کلیپ هایی منتشر شده که در آن پزشکان و پرستاران، در تعداد بالاتر و مکانهایی که‌ آنها هم عمومی هستند، رقص و پایکوبی می کنند و با بابا کرم و امیر تتلو می رقصند، اما مسئولین نه تنها در این ارتباط سکوت کرده و هیچکس را اخراج و تنبیه نمی کنند هیچ، بلکه شاید برای رقص آنها لایک هم فرستاده باشند! 

 پر واضح است که عمل هوشیارانه و عاقلانه پرستاران و پزشکان و کادر درمان در این زمینه را تایید و ستایش می کنم و آنرا گامی موثر در حفظ و کسب روحیه خودشان و بیماران می دانم اما چگونه است که آنها می توانند اما کارمندان اداره پست و حتی دانش آموزان و معلمان نه و به محض انتشار فیلم های این قشر و صنف، عوامل آن توبیخ و اخراج می شوند اما پرستاران و پزشکان و کادر درمان تشویق و تحسین!
اگر رقص و پایکوبی در اماکن دولتی مشکل داشته باشد، پس قاعدتا بیمارستانها هم که اکثرا دولتی و در زمره اماکن عمومی هستند، نباید از این قاعده‌ مستثنی باشند ضمن اینکه از قدیم الایام ما بیمارستانها را با " لزوم حفظ سکوت و علامت هیس پرستاران" می شناسیم!

قدردان و ستایشگر کادر درمان و جانفشانی هایشان هستم اما به نظر می رسد در کشور ما بعضی از شغل ها و صنوف و سلبریتی ها شهروند درجه یک و بعضی دیگر شهروند درجه چندم محسوب می گردند!
مثلا شاید عده ای بگویند فعلا رقص پرستاران و کادر درمان بخاطر شرایط فوق العاده ایران و جهان،  بلا اشکال است و برای حفظ روحیه آنها و بیماران لازم، اما کیست که نداند اگر کادر درمان یکسال است که دارد جانفشانی می کند، کارمندان بعضی از اداره جات و معلمان چند قرنی می شود که دارند بی ادعا و بی هیاهو جانفشانی و ایثار می کنند. ضمن اینکه از تمام کاسب کاری ها، قساوت ها، بی اخلاقی ها و ......بخشی از همین کادر درمان در تمامی این سالها فاکتور می گیرم و به حرمت پرستاران و پزشکان سالم، عاشق، متعهد، فداکار و انسان دوست از تمامی زخمهایی که‌ بخشی از همین صنف به مردم و جامعه زده اند، چیزی نمی نویسم اما اگر فیلم رقص چند معلم و دانش آموز که همیشه در محیطی سخت تر و پر استرس تر و البته با مزایا و حقوق بسیار پایین تر کار می کنند، منتشر بشود، آیا با آنها هم همین برخورد را می کنند؟

چطور می شود که سارق گردن بند علی دایی بلافاصله و در کوتاهترین مدت دستگیر و گردن بند طلایش در ظرف مدت کمتر از ۳ روز از مال خر کشف و ضبط و به او پس گردانده می شود اما مال و اموال مسروقه خیلی ها از جمله خود من بعد از سالها هیچ رد و اثری از آنها پیدا نشده و مسئولین امر فقط در حد یک توصیه که " باید بیشتر مراقب باشید" سر و ته قضیه را به هم می زنند! هر چند منکر زحمات شبانه روزی و گاها سخت و جانفرسا ی پلیس نیستم و محدودیت های آنها را کاملا درک میکنم اما واقعا برایم این ابهام و سئوال پیش آمده که چرا اموال مسروقه  سلبریتی ها امثال علی دایی و عادل فردوسی پور و .... در زمانی به شدت کوتاه کشف  و به آنها عودت داده می شود، اما مردم عادی از چنین مزینی برخوردار نیستند یا حداقل درصد شانس و اقبال سلبریتی ها در این زمینه خیلی بیشتر از مردم عادی است .....

به اشتراک گذاری این مطلب!