news-details

پیشرفت کردم و به اروپا رسیدم/ مدیرنما ها فوتبال ایران را خراب کردند/ خیلی سختی کشیدم اما ناامید نشدم

نود پرس

پس از کسب موفقیت های پیاپی و گلزنی در اروپا توسط علی مبارکی، بهانه ای شد تا سراغ این لژیونر جوان و آینده دار برویم و با او به گفت و گو بپردازیم.

سلام اقای مبارکی حال شما خوب هست؟
سلام عرض میکنم خدمت شما و تشکر می کنم که بنده را انتخاب کردید. امیدوارم که گفت و گوی‌خوبی‌داشته باشیم.

از اروپا و حال و هوای آن ور آب چخبر؟
بالاخره اروپا هست و شرایط و قوانین و حال و هوای خودش(با خنده). کلا با ایران فرق می کنه و اینجا یه حس دیگه ای به آدم دست می‌دهد.  

به نظر خود شما، چه عواملی باعث شد که در خارج از ایران به فعالیت بپردازید؟

عوامل زیادی دست به دست هم دادند تا مسیر من خارج از ایران باشد. یکی از عوامل به نظر خودم البته، پیشرفت کردن بود و یک دلیل دیگر آرزوی بازی کردن در صاره سبز و لیگ های بزرگ دنیا است. همچنین پیشنهادات خارجی که داشتم بی تاثیر در انتخاب مسیرم نبود. برای همین تصمیم گرفتم چالش های جدیدی را امتحان بکنم و لژیونر شوم.

بنظر شما مشکل اساسی فوتبال ایران کجاست؟

مشکل عمده فوتبال ایران بیشتر ریشه در عدم مدیریت ورزشی درست و نداشتن زیرساخت ورزشی در کشور دارد. همانطور که شاهد هستیم، مدیرنما هایی وارد باشگاه های بزرگ می‌شوند و با خیانت به باشگاه و استعداد های فوتبال کار خود را به پایان می رسانند و به کسی هم حساب پس نمی دهند. مثل آقای ایکس که اسم نمی برم، سرمایه مملکت را نابود کرد اما الان شخص اول فوتبال کشور است. به نظر من باید شرایط بگونه ای باشد که استعداد های کشور در مرحله اول دیده بشوند و در مرحله بعدی بصورت اصولی پرورش پیدا بکنند تا در سال های آینده بتوانند به ورزش مملکت خودشان کمک بکنند؛ مثل اروپا که امروزه شاهد بازیکنانی مثل گاوی و یامال و یا بلینگهام هستیم. در ایران از این دست بازیکنان با استعداد کم نداریم! امیدوارم روزی بیاید که این استعداد ها کشف بشوند.

در ایران با کدام مربیان کار کردید؟

با مربیان زیادی در مسیر فوتبالی ام از نوجوانی تا به امروز کار کردم اما از نام های آشنا و محبوب می توانم به بیژن شجاعی و محمد مایلی کهن در ملوان، کرانچار در سپاهان، تقی زاده و ساکت الهامی در تراکتور اشاره بکنم.  

درد و دل یک فوتبالیست لژیونر را از زبان خودتان بشنویم

درد دل که خیلی زیاد است ولی شرایط خیلی سختی که هر ورزشکار حرفه ای در ایران برای دیده شدن دارد، باعث دلسرد شدن وچه بسا از بین رفتن استعداد ها می شود. امیدوارم شرایط برای همه جوانان کشورم که استعداد دارن فراهم شود و پیشرفت کنند.

زندگی در خارج از کشور برای یک دهه هفتادی سخت است؟

زندگی معمولا در خارج از کشور سخت است، تا خودتان را با شرایط و آداب و رسوم و حتی زبان آن کشور وفق بدین و جا بیوفتین سخت هست و زمان می برد. اما خداروشکر من با هم تیمی هایم و کادر فنی رابطه خوبی دارم و دوستان خوبی اینجا دارم که به من خیلی کمک می کنند.

بنظر شما بازی کردن در ایران بهتر است یا خارج از ایران؟

دیدگاه هر فردی با دیگری متفاوت است. اگر دنبال پیشرفت باشید، من خودم شخصا تیم های اروپایی را ترجیح می دهم ولی ایران هم تیم های پر ریشه و با سابقه و بزرگی مثل تراکتور، استقلال و پرسپولیس تهران، سپاهان اصفهان، فولاد خوزستان و ملوان دارد که باشگاه های حرفه ای در لیگ برتر ایران هستند و هرساله از آکادمی این باشگاه ها بازیکنان خوبی وارد تیم بزرگسالان می شوند. اینجا هم می شود به حسین نژاد سپاهان اشاره کرد که اخیرا از آکادمی سپاهان وارد تیم بزرگسالان شد.

سخن پایانی

روی سخنم بیشتر با جوانان است که رویای رشد و بازی در تیم های بزرگ چه در ایران و چه در بیرون از ایران را دارند، است. رشد همیشه سخت و است و درد دارد. دلسرد نشوید و با توکل به خدا محکم به راهتان ادامه دهید و با مشکلات مبارزه کنید.
از شما هم ممنونم که وقت گذاشتید و بنده را برای گفت و گو انتخاب کردید.

به اشتراک گذاری این مطلب!