news-details

جای خالی اسلام رحمانی در دنیای وحشی قرن بیست و یکم

اختصاصی "نود پرس"

کامران احمدپور

نوار غزه و عمق خاک اسرائیل این روزها کانون خبری سراسر جهان و تمام خبرگزاری ها و رسانه های کوچک و بزرگ دنیاست. قطعا طی روزهای آینده، خون و قتل و کشتار، رنگ و بوی این خبرها را خشن تر، بی رحمانه تر و مشمئز کننده تر خواهد کرد، خواه قربانیان یهودی و صهیونیسم باشند خواه مسلم و سنی مذهب اما هر چه هست و خواهد شد، نه تصویری زیبا از مسلمانان حماس و اصولا مسلمانان برای جهانیان ترسیم خواهد شد و نه جهان برای کشتار احتمالی مردم غزه توسط اسرائیل که به وضوح تهدید کرده و گفته قواعد جنگ تغییر کرده،  واکنشی انسانی و در خور نشان خواهد داد. 


جهان جای بسیار بدی شده است، زشت زشت! این جهان جایی نیست که آرزو کرد در آن زیاد ماند و عمر کرد و برای بقا دست و پا زد. اروپایی ها به اندازه خود و به سهم خود برای تبدیل این جهان به جایی بهتر تلاش کرده اند و‌خیلی به جامعه بشریت بدهکار نیستند چرا که ما معتقدیم قرار نیست آرمانشهر و اوتو پیای موعود را آنها بسازند. قرار بود ما مسلمانان، ما بچه شیعه ها این آرمان شهر و این اوتو پیای موعود را بسازیم آنهم با اسلام رحمانی خودمان، به همه دنیا نشان بدهیم چه دینی داریم، چه آرمانهایی داریم، چه دین نازنینی داریم، چقدر اخلاق مداریم و انسانیت را فقط ما می توانیم تا انتهای مغزش معنا کنیم. قرار بود ما برای همه جهان کلاس درس حقوق بشر، تسامح، تساهل، نوع دوستی، مهربانی و .... بگذاریم، ما که در جنگ ایران و عراق، جنایت و وحشی گری حزب بعث و صدام را به حساب مردم عراق نگذاشتیم و اگر آنها شهرهای ما را موشک باران می کردند و کودکان و غیر نظامیان را به خاک و خون می کشیدند، ما ایرانی ها و بچه شیعه ها قبل از بمباران شهرهای عراق، صد بار به آنها هشدار می دادیم که شهرها را خالی کنید تا کشته نشوید و در برخورد با اسرای عراقی چه صحنه های با شکوهی از ایثار خلق نکردیم.

با شروع جنگ اوکراین و روسیه ما آشکارا از روسیه متجاوز حمایت کردیم و به او گفتیم بخاطر تجاوز غیر قانونی به یک کشور و قتل، کشتار و آواره کردن میلیونها نفر باید به تو دست مریزاد گفت آنهم با مشارکت یک گروه نظامی به نام واگنر که اعضای آن همه خلافکار وتبهکار هستند و به اعتراف خود پوتین، همیشه با خودشان کوکایین حمل می‌کنند.
 
بعدها که معترضین یک به یک کشته شدند و به هر یک انگی زده شد و در خیابانها برای حفظ حکومت آن صحنه ها خلق شد، من با خودم گفتم حفظ حکومت با چه قیمتی و بعد عده ای در تریبون های رسمی گفتند و فریاد زدند حفظ حکومت با هر قیمتی مباح است و من چقدر غصه خوردم که جای آن اسلام رحمانی حتی در کشوری که به ظاهر اینقدر اسلامی است، خالیست! وقتی در اعتراضات ۸۸ آن ون نیروی انتظامی از روی مردم رد شد و چند نفر را کشت، گفتند دیدید اغتشاش کردید، کشور بی نظم شد دشمن آمد و شما را با ون نیروی انتظامی کشت اما همه مجرمین و متهمین و مضروبین نیروهای بسیجی و یگان ویژه و حکومتی ها شناسایی و دستگیر شدند بجز عاملان این کشتار وحشیانه با ون نیروی انتظامی و یا قاتلان به قول حکومت داعشی مردم و معترضین! 


در اعتراضات مهسا امینی من با چشم خود چند تا از این ون ها اما اینبار بدون پلاک و در به داغون را دیدم که نیروهای خودی در آن نشسته بودند با بی سیم و اسلحه و تجهیزات، ون هایی در به داغون و کثیف و اوراق، اما غول پیکر و بدون پلاک که جان می داد برای رد شدن از روی مردم......‌

حماسی های فلسطین که در برخورد با اسرائیلی ها تصاویر بهتری نسبت به اسرائیلی ها خلق و منتشر نکردند تا ما به اسلام رحمانی خود در سراسر جهان و به مسیحیان،  یهودیان، هندوها، بوداییان و مانی ها و حتی بی دین ها ببالیم و بنازیم و بگوئیم ببینید ما مسلمانان در عین شجاعت و غریدن، اینیم، بگوئیم الگوی ما در مروت، جوانمردی، نوع دوستی و انسانیت حتی در میدان جنگ و در مصاف با دشمن همان داستانها و روایت هایی است که از علی و حسین و پیامبر گرامی اسلام نقل و روایت شده است. حالا سربازان ارتش مجازی هی بگویند و توئیت کنند" اسرائیل شهروند غیر نظامی ندارد و همه نظامی- شهروند هستند" و از بازی با اجساد یهودیان و خشونت با زنان اسیر یهودی، ابراز خوشحالی کنند و بگویند این بغض ۷۵ ساله فلسطینی هاست و از طوفان و گرد باد آنها حرف بزنند اما من همچنان با خودم می گویم، حکومت با چه قیمتی، ما برای بهتر شدن این جهان چه چیزهایی را عرضه کرده ایم، ما برای آزادی خاک یک‌ کشور مسلمان اینهمه هزینه کرده ایم اما در عوض میلیون ها نفر در خاک خودمان را از دین بیزار کرده ایم و باز هم‌ با خود می گویم جهان امروز از اسلام‌، داعش و طالبان و بوکوحرام و حتی حماس‌ و ایران ما از اسلام، صحنه های آن برخوردهای خشونت آمیز در خیابانها را به چشم دیده و در ذهن خود تا ابد ثبت و مرور خواهد کرد و شاید کم کم حتی خود مسلمانان نیز داستان های آن همه مروت، انسانیت، شکوه گذشت و بردباری امامان و پیامبر گرامی اسلام در صدر اسلام را از یاد ببرند و شاید هم خودشان اگاهانه از صفحات تاریخ پاک کنند......

من با خودم مدام‌ می اندیشم کی و کجا قرار است مسلمانان تصویری زیبا از اسلام را به همه مردم دنیا نشان بدهند تا آنها با آغوش باز اسلام بپدیرند و با خود بگویند این همان دینی است که می تواند این جهان وحشی و زشت را بالاخره نجات بدهد، تصاویری همچون برخورد علی با دشمن، با ضاربش، با مخالفش، با کسی که قصد ترور او را داشته، با کسانی که برانداز حکومتش بودند، با کسانی که به او ظلم کردند، محمد(ص) و برخورد او با کسانی که او را کتک زدند و به سویش شکمبه شتر و گوسفند پرتاب کردند، امام حسنی که دشنام گویش را در آغوش کشید و به او خانه و زندگیش را ببخشید و با هزاران صحنه با شکوه همچون اینها که همه را الگوهای ما بچه مسلمانان و بچه شیعه ها خلق کردند....

به اشتراک گذاری این مطلب!