هدیه تهرانی، حوزه علمیه و عکس مهناز افشار در استخر
کامران احمدپور؛
" اختصاصی نود پرس "
نود پرس
اوایل سال ۱۳۸۲ بود و با مرحوم برادرم تازه روزنامه ۹۰ را راه اندازی کرده بودیم آنهم‌با کلی ذوق و شور و انگیزه! هنوز به شماره ده نرسیده بودیم که تیتر یک و عکس اول را به حضور بانو هدیه تهرانی در یک مسابقه تتیس در باشگاه انقلاب اختصاص دادیم. لباس خانم تهرانی کاملا موجه و بهنجار بود و یک مقدار از موهای بیرون آمده ایشان از رو سری را هم با فتوشاپ درست کردیم و یک مصاحبه کوتاه سنگین و رنگین هم از او چاپ کردیم و تمام! هنوز چند روزی از چاپ این خبر نگذشته بود که از بسیج ورزش کشور شکوائیه ای برایمان آمد که شما از تصویر یک زن استفاده ابزاری کرده اید و چه و چه و چه و یک عالمه انگ و حرفهای واقعا بی‌ربط و ....
چند هفته بعد خطاب به یک فوتبالیست مطلبی انتقادی نوشتیم و در آن آورده بودیم که تو داری خودت را به " کوچه علی چپ میرنی"
چند روز بعد نامه ای از چند تن از طلاب حوزه علمیه قم به دستمان رسید که شما به اهل بیت و امام علی (ع) توهین کرده‌اید و جمله " خودت را به کوچه علی چپ زده ای" توهین به اهل بیت و بخصوص امام علی( ع) است!
ذهن باید خیلی بیمار باشد که یک ضرب المثل ساده و بی منظور و رایج را توهین به یک امام محترم و محبوب قلوب مردم تلقی کنی! به نظر من از این تفکر چندش آور وجود ندارد.
از این داستانها زیاد داشتیم و همه آن سالها با تمام هیجانات، روزهای تلخ و شیرین و اتفاقات خوب و بدش گذشت.
یک روز هم جواد نکونام از یک مطلب ما شکایت کرد و شکایتش جواب داد و برای من ۹۱ روز زندان گرفت! بازپرس پرونده هم ابتدا قاضی منصوری بود که به طرز مشکوکی در جریان اختلاس‌های رئیس دفتر قوه قضائیه، در رومانی کشته شد و بعد به بازپرس گوش شکسته‌ای دادند که پای او هم به این پرونده باز شده بود. در آنزمان نکونام با قلعه‌نوعی به اختلاف خورده بود و از او شکایت کرده بود. یکی از شاهدان این پرونده که نکونام به دادگاه معرفی کرده بود، به دادگاه نرفت و شهادت نداد و ما هم دقیقا همین خبر را نوشتیم. نکونام که از قلعه نوعی کینه شدیدی به دل گرفته بود فکر میکرد ما بخاطر نوشتن این خبر طرفدار و در جبهه قلعه نوعی هستیم! با همین استدلال او از من و روزنامه شکایت کرد و به جرم نوشتن همین خبر با عنوان " انتشار محتوای پرونده در جریان دادرسی" من به ۹۱ روز زندان محکوم شدم! نکونام حتی حکم جلب مرا گرفته بود و وکیلش در رسانه ها مصاحبه کرد و این خبر مسرت بخش!! را داد و رسانه ها هم که چشم دیدن همدیگر را ندارند، با آب و تاب این خبر مهم!! را بازتاب دادند! حتی خود آقای وکیل هم با من تماس تلفنی گرفت و این مطلب را اعلام کرد و من هم در جواب او گفتم خدا رو شکر که مثل آقای..... که فوتبالیست تیم ملی است منو با زن شوهر دار نگرفته اند و جرم من و علت صدور حکم جلب من انتشار همین خبر است که فلان شاهد برای ادای شهادت به دادگاه نرفته و قطعا این جرم!!!! خیلی شرافتمندانه تر از جرمی که عرض کردم می باشد!
سالها گذشت تا بالاخره پوست کرکدن من هم کم آورد و بعد از آن‌همه نامردی و آزار و اذیت سازمان‌های دولتی و خودی‌ها و بیخودی‌ها و دهها قصه ناگفته دیگر به رگ غیرتم بر خورد و نود را تعطیل کردم. گاهی اوقات برای ماندن باید رفت. در آن روزها هر کس حرفی زد و تفسیری از تعطیلی ۹۰ داشت و چه عروسی‌هایی که در بعضی مکانها گرفته نشد اما به قول حضرت حافظ " معشوق چون نقاب رخ بر نمی کشد/ هر کس حکایتی به تصور چرا کند"
حالا ۵ سال از تعطیلی روزنامه ۹۰ می گذرد و دارد به سال ششم خود نزدیک می شود و من هر روز به تصمیم درستی که در ۲۹ اسفند ۹۵ گرفتم، بیشتر ایمان می‌آورم.
حالا گاهی سرکی به فضای مجازی میزنم و سایت‌هایی که همگی مجوز دارند و جایگزین روزنامه‌هایی مثل ۹۰ شده‌اند. به تیتر هایشان نگاه می‌کنم؛ لیندا کیانی و دوست پلنگ تر از خودش، تیپ شهوانی خانم .....، عکس لو رفته از مهناز افشار در استخر ( حالا خبر را که باز میکنی می‌بینی مهناز افشار با حجاب کامل در یک استخر بدون آب عکس انداخته است)، عکس شرم آور خانم بازیگر در تختخواب و .......
تعداد زیادی از سایت ها محتوایشان پر از این دست از خبرهاست اما انگار خطر این اخبار کمتر از خبر " حضور هدیه تهرانی در مسابقه تنیس" است و گویا طلاب محترم حوزه علمیه در ..... در ضرب المثل " کوچه علی چپ " توهین و خطر و تهاجم فرهنگی و ابتذال بیشتری می بینند تا خبر" عکس لیندا کیانی و دوست پلنگ تر از خودش"
خوب شد که ما نیستیم و دیگر انگ و بر چسب‌های زرد و ...... خرج کسی نمی‌شود. خوب است که ما تعطیل شدیم و ۸۰ نفر پرسنل عشق کار و نود، از کار بیکار تا روزنامه‌ها و هفته نامه‌هایی یارانه‌های چرب و درشت بگیرند که نه روی کیوسک مطبوعات حضور دارند و حتی ۵ کارمند و پرسنل هم ندارند تا حداقل کمکی هم به اشتغالزایی کرده باشند. این روزها رسانه‌هایی که فقط ۱۰ نسخه چاپ می‌کنند تا از ارشاد یارانه بگیرند خوب پول در می‌آورند بدون اینکه کاری کنند، روی کیوسک مطبوعات باشند و خدمتی به جامعه رسانه‌ای کشور کنند اما روزنامه ۹۰ با ۸۰ پرسنل، تیراژ و تاثیر گذاری بالا و کار حرفهای را آنچنان بلایی سرش آوردند که خودش گورش را گم کند و برود!
اخبار جدید
