مربی ایرانی که مهدی طارمی را نخواست و به او فحش داد!
مهدی طارمی، ستاره ایرانی که در کشور خودش خریدار نداشت و در اروپا او را می پرستند
نود پرس
ماهور آریایی/نود پرس
مهدی طارمی حالا دارد در فوتبال اروپا و مشخصا کشور پرتغال شاهزادگی می کند و دو تیم پرآوازه این کشور یعنی پورتو و اسپورتینگ لیسبون برای جذب او سخت رقابت می کنند. برای درک اهمیت این موضوع فقط کافی است یک جستجو در اینترنت بکنید و نامها و اسطوره های فوتبال پرتغال و دنیا را که در مکتب این دو تیم ،پرورش و معرفی شدند را پیدا کنید.
حالا اگر بشنوید که همین مهدی طارمی را تیمهای ایرانی نمی خواستند و حتی به او فحش هم می دادند ، چه حسی به شما دست می دهد؟ خاطره زیر را یکی از دروازه بان های لیگ برتری تعریف می کند:
تیم ما فصل پیش در لیگ برتر بازی می کرد اما به دسته یک سقوط کردیم. با تیم ایرانجوان بوشهر بازی داشتیم که بازیکنی داشت فوق العاده! هم من و هم خط دفاعی تیم را خیلی اذیت کرد و توانایی های فنی و تکنیکی اش عالی بود.من کمتر بازیکنی در آن حد و اندازه دیده بودم مخصوصا در لیگ ۱ که سیستم و نحوه بازی تیمها اکثر بزن زیرش و فیزیکی است. یادم نیست دقیقا شماره اش چند بود اما فکر میکنم پیراهن شماره ۱۰ را به تن کرده بود.بعد از مسابقه به مربی تیم گفتم آقا! شماره ۱۰ اینا فوق العادست، باهاش صحبت کنید فصل بعد بیارید تیم خودمون! مربی نگاهی عاقل اندر سفیه کرد و گفت : مگر تیم ما طویله است که این .....را بیاوریم!
از این نمونه ها در فوتبال ایران فراوان پیدا می شود و این نشان می دهد که خیلی از مربیان ایرانی چقدر در شناسایی و پیدا کردن استعدادها بی استعداد هستند! ابراهیم توره را به یاد بیاورید که برای تست به پرسپولیس آمد و علی پروین چند تا متلک آبدار نثار خودش و مدیر برنامه هایش کرد و او را نخواست . فصل بعد توره با پیکان آقای گل لیگ برتر شد و پرسپولیس با التماس و چند برابر قیمت این بازیکن را خرید. قبل از اینکه توره را برای تست نزد پرسپولیس و پروین ببرند او را به تمرینات یک تیم دیگر بردند که یک مربی پرمدعا داشت و مدام بر علیه این و آن مصاحبه های تند می کرد و داعیه مربیگری تیم ملی آن را داشت. این پیشکسوت عزیز فوتبال ما خودش هم در تیم ملی بازی کرده بود و هم روی نیمکت آن نسسته بود. با دیدن چند دقیقه از بازی توره او هم چند فحش آبدار نصیب این بازیکن کرد و خلاص .....
چند سال بعد توره سر از فوتبال و لیگ فرانسه درآورد و در بالاترین سطح فوتبال اروپا بازی کرد!
از این دست مثالها در فوتبال ایران زیاد است. به نظر من یکی از دلایل موفقیت مربیان کروات و خارجی در فوتبال ایران و در نتیجه همیشه مغموم بودن مربیان ایرانی در مقابل آنها همین است؛ بسیاری از مربیان ایرانی استعداد کش هستند و چشمهایشان توان و سوی دیدن استعدادها را ندارد!
راستی یک نگاهی به بازی الان مهدی قایدی در استقلال بیاندازید و بعد به جایگاه و کیفیت فوتبال او قبل از آمدن استراموچونی به استقلال و بعد از استراماچونی فکر کنید!
با وجود بحران اقتصادی و ارزی در کشور و ممنوعیت فعالیت مربیان خارجی آیا وقت آن نرسیده که مربیان ایرانی چشمهایشان را بیشتر باز کنند و یا حداقل یک یا چند استعداد یاب کنار خودشان بگذارند؟
اخبار جدید
